U bent hier: Home  > Grrrls stories

Interview met Séverine, technologe medische beeldvorming aan het Brusselse Bordet Instituut

Waaruit bestaat de job van technologe medische beeldvorming en waarom koos je voor dit beroep?
Als technologe medische beeldvorming maak ik beelden van het inwendige lichaam. Ik werk vooral op de dienst radiografie, mammografie en scanning. Ik koos deze opleiding voor de medische kant en voor het contact met de patiënt en met anatomie. Ik vind het fascinerend om via gespecialiseerde machines te zien hoe de mens er vanbinnen uitziet. Ik zocht dus een medische richting, niet echt verpleging en ook geen geneeskunde, want dat leek me te lang. Ik koos de richting ook voor de informaticakant, want ik hou van informatica en computers.

Hoe ziet een doorsneedag er uit?
Een echte doorsneedag heb ik niet want ik werk voor drie verschillende diensten. Meestal verloopt het zo: een patiënt komt op onderzoek, ik kijk welk onderzoek ik precies moet uitvoeren en probeer de patiënt op zijn of haar gemak te stellen. Het contact met de patiënt is de meest verrijkende kant van dit werk, je moet dan ook vlot zijn in het leggen van contacten en over een zekere fijngevoeligheid beschikken, want de mensen die hier komen zijn meestal ziek of komen voor de vaststelling van een eventuele ziekte. Met die stress moet je goed kunnen omgaan.

Ik hou erg van dit psychologisch gedeelte, maar de positie van een technologe is niet altijd eenvoudig, want soms vragen ze ons om een diagnose die we niet kunnen stellen. Het is ook belangrijk alle medewerking van de patiënt te krijgen, want de patiënt moet vaak een welbepaalde houding aannemen, zodat het beeld perfect op beelden uit vorige onderzoeken kan worden geplaatst.

Via het scherm van de machine kunnen we rechtstreeks het inwendige van het lichaam van de patiënt zien. We kunnen dit beeld ook bewerken, bijvoorbeeld door het contrast te verhogen. Na het onderzoek komt de afbeelding in medische dossier van de patiënt terecht, zodat de dokter de afbeelding kan raadplegen en een diagnose stellen.

Welke opleiding heb je gevolgd?
Ik volgde de opleiding medische beeldvorming, een graduaatsopleiding waarmee je in verschillende hospitaaldiensten kan gaan werken. De opleiding bestaat nog niet zo lang, zo’n jaar of 5, 6. Vroeger kwamen de mensen op deze dienst uit de richtingen kinesitherapie en verpleging, en leerden ze alles in de praktijk. Maar steeds meer ziekenhuizen vroegen naar een gespecialiseerde opleiding voor deze dienst, vooral omdat er specifieke normen werden ingevoerd om zich beter tegen de bestraling te beschermen. Ook de evolutie door de komst van informatica vroeg om een specifieke opleiding voor dit beroep.

In het eerste jaar dat de opleiding werd georganiseerd was er slechts 1 meisje onder de studenten. Waarschijnlijk omdat de zeer technische kant van dit beroep voor veel meisjes erg saai lijkt. Maar tegenwoordig telt de opleiding evenveel jongens als meisjes, misschien zelfs iets meer meisje. Het beroep is dan ook helemaal niet saai, maar zeer boeiend en gevarieerd!

Hoe heeft de informatica je beroep en de ziekenhuizen in het algemeen beïnvloed?
De komst van de informatica heeft in dit beroep echt alles ondersteboven gekeerd, in positieve zin welteverstaan. Het werk is veel eenvoudiger en plezanter geworden, want vroeger was de ontwikkeling van radiologische beelden een omslachtige bedoening. De ontwikkeling gebeurde in een donkere kamer, cliché per cliché: je moest het negatief eerst door een ontwikkelaar en een fixeermiddel halen en dan op de ontwikkeling van de beelden wachten. Je moest toen ook vrij zeker zijn van het beeld dat je genomen had, want anders kon je helemaal opnieuw beginnen. Vandaag wordt een negatief nooit overgedaan, want je kan het beeld rechtstreeks op de computer bijsturen. Enkel de houding van de patiënt is erg van belang.

Toen ik zo’n 5 jaar terug aan mijn studies begon, stond de informatisering van medische dossiers, beelden en protocols nog niet erg op punt in de ziekenhuizen. Tijdens mijn opleiding wou men anticiperen op deze informatisering en dus kregen we heel wat informatica. De informatisering van de dienst was voor mij dan ook geen enkel probleem en ik kon me vlot inwerken in het informaticanetwerk en het beheer van de gegevens van de patiënten via de computer.

Kan je via informatica de hele "medische" geschiedenis van een patiënt volgen?
Alles gaat nu inderdaad via de computer: de patiënt komt aan bij het onthaal en wordt in de computer geregistreerd en ook het resultaat van het onderzoek komt in het medisch computerdossier terecht. Zelfs de diagnose wordt opgenomen in het computerdossier, en ook de behandeling die de patiënt moet volgen.

Uiteraard hebben enkel de artsen toegang tot de medische dossiers van de patiënten, dit is een medisch geheim dat gerespecteerd moet worden. Via een paswoord kunnen de artsen vanop gelijk welke computer van het ziekenhuisnetwerk de dossiers van hun patiënten raadplegen. Dit netwerk zal in de toekomst waarschijnlijk worden uitgebreid naar meerdere ziekenhuizen, zodat artsen het hele medische verleden van een patiënt kunnen reconstrueren: ziektes, onderzoeken, verzorging en genezing.

Welke opleiding volgde je om de software en de machines te leren gebruiken?
We worden ter plekke opgeleid en dan valt het wel op dat niet iedereen de thuis kans kreeg om een computer te leren gebruiken. Vooral tussen jong en oud zijn er grote verschillen.

Zelf hou ik erg van informatica en heb ik geen problemen om me in de informatisering te integreren. Maar voor de collega’s die hier al langere tijd werken en in hun privéleven geen basiskennis informatica hebben opgedaan, verloopt de aanpassing iets moeilijker. Vaak neem ik de tijd om aan anderen uit te leggen hoe een bepaald toestel werkt.

De opleiding rond de geïnformatiseerde machines gebeurt meestal onder ons. Als er een nieuwe machine binnenkomt, worden enkele mensen opgeleid door het productiebedrijf en die geven die kennis dan door aan hun collega’s.

Hoe ziet je werkrooster er uit?
Het Bordet Instituut is een centrum voor de behandeling van tumoren, er is dus geen spoedafdeling. De werkuren zijn redelijk flexibel: we beginnen ’s morgens om 8 uur, hebben een uur middagpauze en rond 16u30, 17 uur zit de dag er op. In ziekenhuizen met een spoedafdeling is de dienst non-stop geopend, en omdat er steeds personeel aanwezig zou zijn is er een nachtdienst, een avonddienst en een weekenddienst.

Werken er veel vrouwen in dit beroep?
Op de dienst medische beeldvorming werken evenveel mannen als vrouwen. Op bepaalde diensten is de aanwezigheid van vrouwen ook wel echt gewenst, vooral dan op de mammografie, waar uitsluitend vrouwelijke patiënten komen. Maar er zouden in de ziekenhuizen wel meer vrouwelijke technici mogen zijn, want je hebt geen indrukwekkende spieren nodig om een goede technologe medische beeldvorming te worden!

Hoe zie je de toekomst?
Ik heb vertrouwen in de toekomst, want ik doe mijn werk heel graag. Informatica is voortdurend in evolutie, en ik verwacht dat er verbeterde technieken zullen komen op het vlak van de beeldbewerking en de snelheid waarmee je de gegevens krijgt, de machines gebruikt en de verrichtingen moet uitvoeren. De evolutie in informatica geeft aan dit beroep ongetwijfeld een dynamische dimensie, maar ook het contact met de mensen zorgt voor dynamiek !

Forum de l'article