U bent hier: Home  > Grrrls stories

Interview met Sally Bostyn
commercieel bediende bij Beldé

"Ik wist echt niets van computers. Ik dacht dat ik het nooit ging snappen. Maar ik heb tijdens mijn opleiding bij Atel heel veel geleerd en opgedane kennis kunnen ze je niet meer afpakken. Bediende zijn geeft mij een enorm goed gevoel en ik ben enorm blij dat ik het bedrijf waar ik werk bereid was iemand zonder ervaring in dienst te nemen."

Sally Bostyn

’Wie niet waagt, die niet wint’ dacht Sally Bostyn toen ze aan de opleiding bij Atel (1) begon op aanraden van de RVA. Maar ze dacht niet dat het zo moeilijk ging zijn.

Waarom vond je de opleiding moeilijk?
Ik wist echt niets van computers. Ik wist niet eens hoe je zo’n ding moest aansteken. De meerderheid van mijn klas wist dat wel. De meesten waren ook een stuk jonger dan ik, sommigen makkelijk 15 jaar jonger. Ik had het gevoel dat ik altijd moest bijbenen. Ik ben soms wenend de klas uitgelopen. Ik dacht dat ik het nooit ging snappen. Maar ik heb toen een computer gekocht, zodat ik ’s avonds kon oefenen. Had ik dat niet gedaan, ik had het echt niet volgehouden.

Wat het ook niet makkelijk maakte was de sfeer in de klas. Ik zat in een heel slechte groep. Naar verluidt de slechtste groep die Atel ooit heeft gekend. Er werd voortdurend geruzied, geroddeld en gekibbeld tijdens de les. Of het feit dat we met meer vrouwen waren dan mannen er iets mee te maken had, ik weet het niet. Maar op sommige momenten leek onze klas een echte peutertuin. De leerkrachten moesten voortdurend tussenbeide komen.

Maar je hebt het volgehouden?
Jazeker. En daar ben ik heel erg blij om. Kijk, ik ben op mijn zestiende af school gegaan en heb dan altijd fabrieksarbeid gedaan. Maar nu kan ik zeggen dat ik bediende ben. Niet dat ik neerkijk op arbeiders, maar bediende zijn geeft mij een enorm goed gevoel. Vroeger werkte ik meestal in ploegen. Nu werk ik van negen tot vijf. In levenskwaliteit scheelt ook dat een stuk.

Ik heb tijdens mijn opleiding bij Atel heel veel geleerd. En opgedane kennis kunnen ze je niet meer afpakken. Ik heb leren werken met Word, Excel, Acces, enz. Ik gebruik die toepassingen ondertussen wel niet meer, want op mijn werk gebeurt alles met Navision. Een programma waar alles standaard in zit, zodat je de MS Office-programma’s niet meer nodig hebt om brieven te schrijven, offertes te maken, bestellingen te plaatsen of facturen op te stellen. Mijn opgedane kennis bij Atel hielp me wel bij het leren werken met Navision, maar vanzelfsprekend was het niet. Om goed te zijn zou ik de cursus bij Atel nog es opnieuw moeten doen.

Bij Atel heb ik ook leren telefoneren. In het Frans loopt dat nog niet zo vlot. Maar in september ga ik Franse les volgen. Ik hoop dat ik dan echt de klanten te woord kan staan, i.p.v. ze telkens te moeten doorverbinden naar iemand die wel vlot Frans spreekt.

Hoe ben je aan je job bij Beldé gekomen?
Na mijn opleiding ben ik de fabrieken afgegaan. Ik heb toen zeker 160 spontane sollicitaties verstuurd. En daar komt het uit voort. Het familiebedrijf Beldé (2) had een nieuwe bediende nodig en aan mijn CV konden ze zien dat ik ervaring had in de grafische sector. Omdat ik jaren in boekbinderijen had gewerkt, waren grafische machines en snijmachines mij niet onbekend. Al was dat als arbeidster. En in mijn geval ben ik enorm blij dat ik op een bedrijf terecht ben gekomen dat bereid was iemand zonder ervaring in dienst te nemen. En eentje dat bovendien enkel mannen telt (lacht).

Bij Beldé heb ik eerst twee maanden interim gewerkt, maar sinds februari dit jaar sta ik er onder contract. In het begin was het voor mij vooral inzicht verwerven in het verkoopsproces. Het is dagelijks ook nog bijleren. Zo ben ik momenteel bezig de Intrastat-aangifte onder de knie te krijgen. Dat is de aangifte van al ons goederenverkeer met het buitenland. Mijn werkgever heeft me een cd-rom gegeven, en nu probeer ik mijn plan te trekken.

Als je je opleiding kon veranderen, wat zou je eraan veranderen?
In de eerste plaats zou ik alle kandidaten screenen om te zien of ze al iets kennen van computers. Op die manier zou ik de mensen die er echt nog niets van kennen, scheiden van degenen die er wel al iets van kennen. Ik denk dat het bij velen een hoop traantjes kan besparen. In de tweede plaats zou ik meer lessen verkoop invoeren. Want een potlood kopen en verkopen lijkt eenvoudig, maar is het niet. Een commercieel bediende moet met de computer kunnen werken en telefoons beantwoorden, maar moet ook weten wat er allemaal bij een goederentransactie komt kijken.

Interview: Corine Van Hellemont
mei 2004

(1) http://www.atel.be/
(2) http://www.belde.be

Forum de l'article