U bent hier: Home  > Grrrls stories

Interview met Gaëlle, videomonteuse

Gaëlle is videomonteuse bij de nieuwsdienst van de RTBF, de Franstalige radio-en televisiezender van België. Op school leerde ze nog monteren op film, het digitaal monteren leerde ze op zichzelf. Vandaag monteert ze het televisiejournaal bij elkaar. Ondanks de tijdsdruk vindt ze het een boeiende en opwindende job.
Bekijk de video

Kan je ons in twee woorden vertellen wat je job als monteuse bij de RTBF inhoudt?

Mijn job is het vertellen van een verhaal met beelden. Ik doe dit samen met een journalist/e, die het verhaal met woorden vertelt. Mijn werk begint als een cassette met beeldopnames op mijn monteertafel belandt. Eerst moet ik de opnamebeelden naar mijn computer overzetten, en dus moet ik alles eerst digitaliseren. Daarna begint het montagewerk, in samenwerking met een journalist/e. Samen beslissen we welke beelden gekozen worden, in functie van de tekst. Soms gebeurt ook het omgekeerde, en passen we de tekst wat aan in functie van de beelden. Eens de montage van de beelden eropzit, leest de journalist/e de tekst erbij en levert zo het commentaar bij de beelden.

Hoe ben je in dit beroep terechtgekomen?
Ik volgde een driejarige opleiding aan het IAD (Institut des Arts de Diffusion): scenario en montage. Het is een dubbele opleiding waarmee je na beëindiging van de studie beide jobs kan beoefenen. Mijn passie voor verhalen vertellen was voor mij de drijfveer om voor dit beroep te kiezen. Monteren is immers zoiets als verhalen vertellen, het is een heel creatief beroep.

Boeiend aan dit beroep zijn ook de ontmoetingen met andere mensen, want je moet met heel wat mensen samenwerken, vaak zelfs met compleet verschillende persoonlijkheden. Je bent ook getuige van de gebeurtenissen in de wereld: sommige journalisten brengen onderwerpen die op het eerste zicht misschien minder interessant lijken maar die je al monterend leert ontdekken.

Welke rol speelt informatica in je vak?
Informatica is onmisbaar bij de montage: al het materiaal wordt gedigitaliseerd en via gespecialiseerde software digitaal gemonteerd en verspreid via computers. Toen ik nog studeerde was informatica amper aanwezig op school. We leerden monteren op film en alleen in het derde jaar leerden we een beetje virtueel monteren. Vandaag is er in de opleiding wel een onderdeel multimedia en ook is informatica veel meer aanwezig. Zelf heb ik alles al doende geleerd: ik leerde op het werk met de computer werken en paste mijn montagetechniek aan aan de informatica.

Hou je van die technische kant van je vak?
Techniek is een middel dat je moet beheersen om goed te kunnen monteren. Niemand vroeg me of ik zin had om met informatica te werken, je wordt er gewoon mee geconfronteerd. Omdat ik mijn werkinstrument goed wou beheersen leerde ik heel wat op mezelf. Uiteindelijk vroeg men mij om ook andere mensen op te leiden in AVID, het montagepakket dat we hier gebruiken. Ik deed dat altijd met veel plezier, omdat ik graag contacten leg met mensen die ik anders niet ontmoet zou hebben. Ik vind het ook heerlijk iemand een instrument aan te leren waarmee hij of zij goed werk kan leveren.

Welke evolutie ondervond je job door de komst van de informatica?
Vroeger gebeurde alle beeld- en geluidsmontage op film, het maakte geen verschil uit of het nu voor de bioscoop of voor het televisiejournaal was. Toen verscheen de video en gedurende enkele decennia werkte men met "lineaire" videomontagebanken. Je kon de gefilmde sequentiestukjes toen wel op een band monteren, maar de positie kon nadien niet meer worden veranderd: als het resultaat niet in de smaak viel, moest je helemaal opnieuw beginnen. Digitale beeldmontage bracht hier een enorme souplesse: op elk moment kan je de volgorde van het verhaal en de aaneenschakeliing van de beelden aanpassen.

Denk je dat de impact van informatica op je vak nog zal evolueren?
Zonder twijfel. De RTBF denkt nu aan een "no tape netwerk", een netwerk zonder cassettes dus. Na de montage zullen er geen tapes meer zijn, maar bestanden met gemonteerde beelden waaraan het commentaar van de journalist wordt toegevoegd. Dit alles zal via de computer gebeuren en alle bestanden zullen worden opgeslagen in de centrale computers van de RTBF.

Hoeveel vrouwen en hoeveel mannen tel je tussen je collega’s?
Bij de monteurs is het ongeveer gelijk verdeeld. Wel vind je de mannen vaak aan het werk bij de sport en bij het televisiejournaal, terwijl je vrouwen zo’n beetje overal vindt, behalve dan bij de sport.

Heb je als vrouw in dit milieu met specifieke problemen te kampen?
Man of vrouw maakt in dit beroep niks uit, op dat gebied is er behoorlijke gelijkheid. Wel word je al eens geconfronteerd met mannen in machtsposities, zoals uitgevers of redactiechefs. Monteurs & monteuses zijn echter minder aan hun druk onderhevig dan journalisten en of producers.

Wie kinderen heeft, heeft het soms wel moeilijk. Bij het televisiejournaal klop je immers lange uren, vaak van 8u ’s morgens tot 19u ’s avonds. Je ziet soms kinderen in de gangen van de RTBF spelen, omdat mama of papa bijvoorbeeld het nieuws van het overlijden van de paus afwacht. Ik vind dat bedrijven als de RTBF wel wat meer inspanningen zouden mogen leveren voor de organisatie van het gezinsleven van de werknemers hier.

Werk je vaak lange dagen? Hoe pak je dat aan?
Het televisiejournaal legt natuurlijk een aparte werkdruk op, want meestal werk je tot op de laatste minuut. De edities van het journaal hebben vaste uren: er is een televisiejournaal om 14u45, om 19u45 en om 22u40, en alle onderwerpen zijn steeds hoogst recent en brandend actueel. Als er iets belangrijks te gebeuren staat, wordt er een journalist/e en een cameraspecialist/e ter plaatse gestuurd. Deze brengen beelden mee die ik samen met de collega’s monteer en het volgende televisiejournaal de lucht ingaan. Bij het journaal kan je dus niet zeggen: vandaag ga ik wat vroeger weg en morgen werk ik wat langer! Bij andere uitzendingen is het iets makkelijker om met de uren te puzzelen, maar bij het televisiejournaal is dat onmogelijk!

Hoe ga je met de stress om?
Het klopt dat dit een stresserende job is, maar je beleeft de gebeurtenissen dan ook op het moment zelf. Dat is een heel boeiende en opwindende ervaring. Uiteraard krijgen we de mogelijkheid om onze uren te recupereren, er is een systeem met vlottende uren: als je tijdens het weekend en de feestdagen gewerkt hebt, kan je die dagen tijdens de week opnemen. Je kan rustig je boodschappen doen of activiteiten buiten je job plannen. In mijn vrije tijd ben ik verhalenvertelster en ik gebruik mijn recupdagen om te lezen, verhalen te schrijven en ze te gaan vertellen. Mijn werk als monteuse is eigenlijk gelijkaardig: ik vertel zowel voor mijn werk als tijdens mijn vrije tijd verhalen...

Wat zou je zeggen tegen mensen die deze job willen gaan uitoefenen?
Monteren is een boeiende en plezante job! Je leert veel bij en je ontmoet tal van interessante mensen. Je moet je zeker niet laten afschrikken door de technische kant van het werk. Techniek kan je leren, ik ben hiervan het levende bewijs!

Forum de l'article