ADA : Femmes et nouvelles technologies  - Femmes et  IT - Femmes et TIC
 

zoek

Newsletter

 
 

In dezelfde rubriek:

Interview met Sabine, helpdeskmedewerkster bij KBC Verzekeringen

Interview met Marleen, webmaster bij XI Multimedia Solutions

Interview met Erna, analist-programmeur bij Smart solutions

Interview met Rose, lesgeefster netwerkbeheer bij Technifutur

Interview met Machtelt Garrels, Linux consultant

Interview met Fabienne, webmaster bij Intrasoft

Interview met Yannick Renotte, analist-programmeur bij Sylis

Interview met Yin, PC-techniekster

Interview met Stéphanie Malchair, ERP-consultant bij Ordiges

Interview met Angélique Eloy, PC/netwerkbeheerder

Portret van twee vrouwelijke ICT-coördinatoren

Portret van een databasebeheerder bij KBC Bank

Interview met Caroline, informatiearchitecte bij de KBC-groep

Anne Stevens, SAP projectleidster & ERP projectleidster sinds 5 jaar

Interview met Isabelle, databasebeheerster bij Ezos

Interview met Belgin, PC-techniekster bij Gecotec, een bedrijf voor IT-diensten

 
Click hier om de rubriek af te drukken

Interview met Concilia Bagaragaza, analist-programmeur bij Seneffe l’Interactive

Een informatica/cus werkzaam in de administratie? Het lijkt niet zo vanzelfsprekend. Nochtans heeft de administratieve sector meer dan grote nood aan degelijke informatici. Neem Concilia Bagaragaza. Zij is analist-programmeur bij Seneffe l’Interactive, een e-government-project van de franstalige gemeente Seneffe.


Concilia Bagaragaza

Vertel eens iets over je eerste stappen in de informatica...
Het was mijn vader die me overtuigde om informatica te studeren, want volgens hem had ik een logische geest. Ik deed mijn studies in België, en toen ik aan de universiteit begon, had ik geen idee wat de studies informatica eigenlijk inhielden.

Het was 1984 en de PC begon nog maar net gemeengoed te worden. We kregen wiskunde, analyse, Engels en filosofie en het eerste jaar zagen we amper een computer, wel algoritmes en nog eens algoritmes. We kregen cursussen logica en cursussen volledig gewijd aan een oefening die volgens mij fundamenteel is om te leren programmeren: in je eigen moedertaal een probleem leren uitdrukken, een probleem met voorwaarden, gevolgen en relaties van oorzaak en gevolg. Het eerste jaar was ik gebuisd. Niet om wille van de wiskunde of de analyse, maar om wille van de ’rand’cursussen. Ik was niet meer gemotiveerd, maar mijn ouders spoorden me aan om een graduaat informatica te proberen. Tijdens dat graduaat kon ik me eindelijk wijden aan wat mij het meest boeide: logica, programmeren en wiskunde.

Hoeveel meisjes zaten er in jouw jaar aan de universiteit en in het graduaat?
Aan de universiteit waren er veel meisjes, ik denk de helft. Maar de licentie heette "economische wetenschappen, optie informatica" en misschien schrok dit meisjes minder af. In het graduaat waren we daarentegen maar met drie meisjes op twaalf jongens.

En je grote vakanties bracht je door in Rwanda?
Inderdaad en telkens bracht ik er alles wat ik geleerd had in de praktijk. Ik schreef bijvoorbeeld een programma in Pascal om in ons naaiatelier een aantal zaken te automatiseren.

Programma’s om machines te doen werken?
Neen, programma’s om het administratieve werk te automatiseren: tekstverwerkingsprogramma’s in Pascal, programma’s voor het uitbetalen van werknemers, …

Je deed dus echt het werk van een informaticus?
Ja, ik heb een hoop programma’s geschreven om het administratieve werk van ons bedrijf te vergemakkelijken en bleef in Rwanda van 1988 tot 1994. Toen de oorlog uitbrak, vertrok ik naar Kenia en bleef daar enkele jaren tot ik in 1999 uiteindelijk naar België terugkeerde. Ik stapte naar de BGDA en vroeg naar alle informaticacursussen die in het Brusselse georganiseerd werden.

Je wou je echt met informatica verder? Schrikte de hoeveelheid nieuwe programmeertalen je niet af?
In Afrika had ik me ingeschreven in afstandscursussen programmeren. Ik leerde dagelijks bij en kocht boeken over Cobol en Pascal. Bovendien had mijn jongste zus haar opleiding elektriciteit beëindigd maar vond geen werk en besliste zich richting informatica te heroriënteren. Na haar studies databasebeheer vond ze dadelijk werk. ’Een uitstekende keuze’, dacht ik, ’een kortlopende cursus volgen en een nieuwe start nemen.’

Waarom heb je bij Interface3 de opleiding "webapplicatie-ontwikkelaar" gekozen?
Van zodra er sprake was van programmeren voor het web wou ik het leren. Bovendien heb ik vier kinderen en ik wou me niet lanceren in iets dat helemaal nieuw voor me was. Ik nodig had eerder een cursus nodig die mijn kennis kon actualiseren, en web-applicatie leek me hiervoor ideaal.

En toen solliciteerde je bij Seneffe L’Interactive?
Nee, ik moest eerst nog stage lopen, want dat maakte deel uit van de opleiding. Ik contacteerde Belgacom en kreeg een positief antwoord. Tijdens het sollicitatiegesprek vroegen ze me naar mijn kennis over HTML, VB script, ASP en PHP. Wat de logica betrof, bracht ik het er goed vanaf, maar een kei in het onthouden van formules ben ik nooit geweest. Om goed te programmeren had ik echter vooral die logica nodig.

Wisten de interviewers bij Belgacom dat je kon programmeren?
Ja, de jongens die mij interviewden, een webmaster en een developer, hadden denk ik niet dezelfde studies als ik achter de rug. Er was er één die mij vroeg: "Wat is dat een algoritme?". Niet om mijn kennis te testen, maar omdat ik het woord in mijn CV had gebruikt en hij het niet begreep. Hij beweerde dat het een term uit de wiskunde was.

Niet lang daarna zag ik dat ze bij Seneffe l’Interactive een web designer zochten. Ik wou mijn CV eerst niet opsturen, want ik had niet echt het juiste profiel, dacht ik. Uiteindelijk deed ik het toch, en toen ik zei dat ik geen web designer was maar wel goed overweg kon met ASP hebben ze mij onmiddellijk als stagiaire aangenomen.

En bij Seneffe l’Interactive waren ze zo tevreden over je prestaties dat ze je hebben gevraagd bij hen in dienst te treden?
Ja, mijn baas had al aan zijn oversten gevraagd mij een contract aan te bieden, maar ze hadden onvoldoende geld om een informaticus in dienst te nemen. Ik heb dan maar wat informatie ingewonnen over de voordelen die aan werkgevers worden geboden als ze mensen in dienst nemen, zoals het Rosetta-plan.

Was je tevreden met het salaris dat ze je aanboden?
Niet echt tevreden, want ik wist best wat iemand in mijn functie verdient. Maar ik dacht bij mezelf: het is een uitstekende kans om ervaring op te doen. En ik hield van wat ik deed.

Denk je dat je in de privé-sector met jouw competenties meer kan verdienen?
Je moet vooral denken aan wat je job voor de kwaliteit van je leven betekent. Er is uiteraard het salaris, maar er is ook de hoeveelheid tijd die je aan je werk besteedt en nog zoveel andere dingen die niet kwantificeerbaar zijn. Bijvoorbeeld weten dat je werkt om het leven van je medemens te vergemakkelijken.

Inderdaad, we hebben een nogal star beeld van informaticafuncties, als functies die vooral nodig zijn in grote bedrijven. Er wordt niet vaak gedacht aan informaticafuncties binnen de administratieve sector. Een sector waar bovendien vrouwen traditioneel zeer talrijk zijn. Concilia, welk uurrooster heb jij?
Ik werk 38 uur per week en ik werk niet op woensdagnamiddag. En als ik ’s ochtends later aankom, vertrek ik ’s avonds ook iets later.

Werk je soms ’s avonds?
Dat gebeurt, maar enkel omdat ik er zin in heb. Om een specifiek probleem op te lossen, bijvoorbeeld een kleine bug. Ik heb uiteraard ook ’deadlines’ die gerespecteerd moeten worden. In de analysefase moet ik kunnen bepalen hoeveel tijd de ontwikkeling van het project in beslag zal nemen. Eenmaal dat is beslist, moet ik mij er ook aan houden.

Kan je ons een voorbeeld geven van het soort werk waaraan een analist-programmeur zich kan verwachten in een gemeentelijke administratie?
Ik geef een praktisch voorbeeld van waarmee ik momenteel bezig ben: de jeugddienst organiseert voor kinderen vakantiekampen met meerdere activiteiten. De ambtenaren van de dienst moeten erop toezien dat de inschrijvingen correct gebeuren en bijvoorbeeld rekening houden met het aantal kinderen dat deelneemt aan elke activiteit. Dit is belangrijk omdat er één of meerdere bussen moeten worden ingezet om de kinderen op te pikken, en dit moet zo optimaal mogelijk gebeuren, in functie van de adressen.

Om te weten hoe de jeugddienst deze inschrijvingstaak gewoonlijk doet, voer ik eerst een reeks gesprekken met de ambtenaren. Daarna pas begin ik na te denken over de automatisering van die taken. Het resultaat van mijn werk is dat de ambtenaren enkel nog de naam van het kind op een formulier moeten invullen, de rest gebeurt automatisch: lijst van kinderen per activiteit, aantal activiteiten waaraan een kind deelneemt, enz.

En heeft elke gemeentelijke dienst nood aan dit soort van automatisering?
Ja. Ik werk sinds januari voor de jeugddienst, en als dit erop zit stort ik mij wellicht op de dienst onderwijs en daarna op de dienst toerisme, enz.

Denk je dat er nog meer publieke administratieve diensten zijn in België die een soortgelijke informatisering kunnen gebruiken?
Jazeker. We zijn hier bij Seneffe l’Interactive, een pilootorganisatie voor informatisering, en toch moeten de werknemers hier nog een hoop paperassen invullen. Stel je de informatisering voor van al die paperassen, al is het slechts gedeeltelijk. Wat een winst aan tijd en energie!

Welke raad kan je geven aan vrouwen die houden van informatica maar bijvoorbeeld weinig zin hebben om in een informaticabedrijf aan de slag te gaan?
Solliciteren bij een administratie en zeggen: "Dit en dit kan ik voor u doen. U bent misschien niet op de hoogte, maar ik kan u het leven makkelijker maken." Je maakt veel kans om gecontacteerd te worden, want administraties kunnen bij een indiensttreding van veel voordelen genieten. Het is vrij eenvoudig om een contract met bepaalde duur los te krijgen. Eenmaal binnen kunnen ze na verloop van tijd niet meer zonder je. Ik weet niet of het een ideale werkplek is, waar veel vrouwen zich thuisvoelen. Maar voor mij als vrouw, gebeten door informatica en moeder van vier kinderen, kan ik me echt geen betere plek inbeelden.

Interview: Elena Lanzoni
Vertaling: Corine Van Hellemont





Forum de l'article

 
Attribution-NonCommercial 2.0 Belgium