U bent hier: Home  > Grrrls stories

Interview met France, cursiste bij Interface3

Waarom koos je voor een informaticaopleiding?
Ik had zin om van omgeving te veranderen. Ik heb verschillende talenten, verschillende interesses en het zou jammer zijn die niet op de één of andere manier te benutten. Ik werkte 10 jaar in een wetenschappelijke omgeving, en ik wou nu iets creatievers doen. In de farmaceutica ontbreekt creativiteit; je kan nooit genieten van het eindresultaat. Als je aan een website begint is er in het begin niets. Dan begin je een ontwerp te maken en als het werkt kan je zeggen tegen anderen: "Kijk, hier heb ik aan meegewerkt, zonder mij had het er helemaal anders uitgezien". Dat is toch veel concreter. Ook programmeren heeft zijn creatieve kanten. Uiteindelijk is de manier waarop je het resultaat bereikt niet zo belangrijk, het is enkel het resultaat dat telt.

Wat wist je over informatica voor je aan de opleiding begon?
Bij het begin van de opleiding, werd iedereen geconfronteerd met zijn tekortkomingen. Toen we de eerste keer in contact kwamen met professionele webdesigners die van die technische termen gebruikten, waren we helemaal de kluts kwijt. In het begin voelde ik me wel heel erg onwetend en dat is heel moeilijk, maar je moet volhouden. Je moet steeds tegen jezelf blijven zeggen : zelfs al ken ik er het fijne nu nog niet van, ik maak vorderingen, ik zet door, ik hou vol.

Hoe kijk je aan tegen techniek?
Nu durf ik tenminste mijn PC opendoen zonder het gevoel te hebben hem kapot te maken door er alleen al maar naar te kijken. Vroeger moest ik steeds de hulp inroepen van vrienden die informatica deden, nu heb ik hen niet meer nodig.

Wat spreekt je aan in informatica?
Je encodeert woorden en je krijgt visueel resultaat. Als de code niet werkt, is het een plezier om de fout te vinden. Het is een spelletje, magie. Het is een beetje zoals met kruiswoordraadsels, het is hetzelfde spelelement : er is een probleem, je zoekt en vindt de oplossing en je bent fier op jezelf omdat je vooruitgang maakt.

Hoe kijk je nu aan tegen informatica?
Je moet zin hebben om dingen uit te zoeken, om te experimenteren, om de toetsen in te drukken om te zien wat er gebeurt. Je moet een onderzoekende geest hebben en geen schrik hebben dat alles zal vastlopen. Je moet dingen uitproberen en zien wat het geeft. Maar je moet ook een grote nauwkeurigheid en nauwgezetheid aan de dag kunnen leggen.

Hoe zie je je toekomstige job?
Een informaticus zei tegen me : "wat ontbreekt aan de internetcultuur zijn de vrouwen, ze zijn praktischer, ze gaan recht op hun doel af en ze kunnen hun tijd beter organiseren." Informatici lijken me eerder onconventionele mensen, voor wie seksegelijkheid geen probleem vormt. Uiteindelijk denk ik dat het vooral de competentie is die telt.

Wat zijn volgens jou de redenen waarom meer vrouwen zich op informatica zouden moeten toeleggen?
Informatica is een mannenwereld, maar alleen maar omdat vrouwen die wereld niet kennen. Mannen en vrouwen hebben hetzelfde vermogen tot abstract denken, dezelfde oplossingsgerichtheid. Ik denk zelfs dat vrouwen soms beter kunnen zijn dan mannen, omdat we het meer gewoon zijn in het dagelijkse leven verschillende dingen tegelijk op te lossen.

Forum de l'article