U bent hier: Home  > Grrrls stories

Interview met Elke Vanvoorden, langirl

Elke is 17 en zit in het 6de jaar Electro-Mechanica in het Technisch Instituut Heilig Hart in Hasselt. Ze is één van de 8 meisjes op een school van 800 leerlingen. Volgend schooljaar wil ze het zevende jaar Planning en Technieken volgen, zodat ze daarna aan de slag kan als technisch tekenaar. Elke heeft twee broers en een zus, en samen met haar broers is ze ontzettend veel bezig met computers en organiseert ze lanparty’s.

Wat zijn je hobby’s?
Natuurlijk computeren, maar ik ben ook vrijwilligster bij de jeugdafdeling van het Rode Kruis en ik ga geregeld babysitten. Ik ga ook graag uit en vroeger volgde ik danslessen (rock’n’roll en hiphop). Ik hou ook van knutselen en gedichten schrijven.

Hoe kwam je in contact met computers en lanparty’s?
De eerste computer die we thuis hadden, was meer een spelcomputer. Mijn broers waren er toen al veel mee bezig, automatisch pik je dan heel wat op. Mijn broers raakten meer en meer geïnteresseerd en begonnen lanparty’s te organiseren: eerst gewoon thuis in de garage met maar 5 pc’s, later hebben zij wegens groot succes moeten uitbreiden. Zij organiseren nu al enkele jaren lanparty’s. Eerst bereikten zij "slechts" 30 mensen, nu zijn dat er 150… Ze hadden bij die grotere lanparty’s natuurlijk wel wat hulp nodig, en dachten dan aan hulp achter de tapkast of in de keuken. Eerst mocht ik dit dus doen, maar ik kan je verzekeren dat als er 150 mensen komen opdagen met hun pc onder de arm, er veel techniciteit en organisatie aan te pas komt om ze allemaal hun plaatsje te laten innemen en hun kabels te verbinden met de server. Ik sprong hier en daar dus ook bij, en door te tonen aan mijn broers dat ik ook technisch mijn mannetje kan staan, rekenen ze nu ook wel op mijn hulp…

Zou het als jongen makkelijker zijn geweest?
Ik denk het wel, het is alsof je als meisje nèt iets meer moet kunnen en je iets meer moet bewijzen vooraleer jongens je capaciteiten waarderen.

Welke is dan jouw kennis?
Wat hardware betreft is mijn kennis eigenlijk vrij groot, zéker in vergelijking met andere meisjes. Ik heb geen enkel probleem met het in elkaar steken en installeren van computers, maar het upgraden van de bios laat ik wel nog aan mijn broers over. Op het vlak van software ben ik vaak bezig met Word, Excel, Frontpage, HTML en Paint Shop Pro. Ik heb wat basislessen gehad op school, en wat hulp van mijn broers, maar ik heb vooral veel op eigen houtje geleerd door te proberen en te experimenteren. HTML leerde ik bijvoorbeeld door de achterliggende codes van Frontpage te bestuderen en te kijken welke effecten sommige codes hadden. Ik heb op die manier zelfs mijn eigen website opgebouwd.

Hoeveel uur per dag ben je zo met de computer bezig?
Als ik niet op school zit, zit ik eigenlijk constant voor mijn computer…mijn pc staat altijd aan… om medische redenen mag ik nu niet sporten, en alle tijd die ik normaal gezien aan sport spendeer, gaat nu naar de computer. Mijn gsm staat altijd aan en ook msn en mIRC. Als andere mensen mij nodig hebben reageer ik altijd onmiddellijk.

Waarvoor hebben ze jou dan nodig?
Soms vragen ze me een logo voor op een t-shirt of een website te ontwerpen, of ze willen hulp bij het maken van een website, of schoolmaten hebben informatie van het internet nodig (die ik dan voor hen opzoek en doorstuur) en soms hebben ze ook kleine computerprobleempjes. Ik schrijf ook wel eens gedichten op aanvraag.

Schiet je schoolwerk er dan niet bij in?
Nee, ik kan echt wel prioriteiten leggen en als ik voor een toets moet leren gaat dat zeker voor. Ik ben bereikbaar tot 24u en dan heb ik toch wel de tijd om ook aandacht te besteden aan de vragen van anderen.

Wat vinden je ouders van je verknochtheid aan de computer?
Zij hebben er niets op tegen, ze zeggen af en toe wel eens "ga nu maar slapen", maar voor de rest…ik mag vaak het hele weekend naar een lanparty gaan, waar mijn broers natuurlijk ook vaak zijn.

De enkele keren dat ik op een lanparty was, viel het me op dat jij daar vaak het enige meisje was…
Ja, dat is zo, soms zijn er nog andere meisjes, maar die blijven niet zo lang en komen eerder om hun vriend gezelschap te houden, dan om te gamen. Ik merk ook dat ik makkelijker contacten leg dan de andere deelnemers en ik hecht daar ook belang aan. Vroeger speelde ik meer, maar nu vind ik het zeker zo fijn om daar wat mensen te leren kennen. Onze "LanZone" heeft trouwens goede contacten gelegd met "LanScape" uit Waregem (n.v.d.r. beide zijn organisatoren van lanparty’s) en we vullen mekaar aan: wanneer wij een lanparty organiseren zorgen zij voor de elektrische voorzieningen, en wanneer er een lanparty in Waregem is, zorgen wij ervoor dat hun netwerk kan draaien zoals het hoort.

Dus er is meer contact tussen groepen dan op het eerste zicht zou lijken?
Ja, maar ik denk dat dat ligt aan een mentaliteitsverschil tussen beide groepen. De mensen van LanScape vind ik iets communicatiever; op onze lanparty’s komen gamers vaak in groepjes en blijven de hele lanparty bij hun groepje. Er zijn ook verschillende soorten deelnemers aan een lanparty. Je hebt de ’echte gamers’, die alleen komen om te spelen en amper tijd maken om te eten of te slapen. Dan heb je de ’tussencategorie’ - waar ik toebehoor - die games spelen maar tussendoor ook contacten leggen met de anderen. Tenslotte is er een derde groep de "leechers": deze spelen weinig, en komen eerder om muziek- en filmbestanden via FTP te downloaden.

Ik hoor ook af en toe het woord "clan" vallen…
Ja de echte gamers zijn vaak lid van een clan, zij spelen samen in één kamp tegen een andere clan en hebben allemaal een nickname. Op onze lanparty maken wij soms tijdelijke clans, ploegen als het ware… De serieuze clans ontmoeten elkaar ook in real life, zij gaan dan bijvoorbeeld paintballen of zo. Maar die clans, dat gaat me toch ietsje te ver.

Jij behoort tot de gamers die sociale contacten leggen met andere gamers… hoe valt dat mee als enig meisje?
Als meisje val ik natuurlijk wel op…jongens praten blijkbaar makkelijker met mij dan met de andere jongens. Ze vinden het toch wel speciaal dat een meisje ook van lanparty’s houdt, en geven me nooit het gevoel niet welkom te zijn. Ik voel me dan ook nooit een vreemde eend in de bijt, hoewel ik merk dat ik toch anders met een computer omga dan jongens.

Kan je dat eens uitleggen?
Ach, voor mij is een computer een leuk ding dat ik gebruik om contacten te leggen met anderen, voor mijn huiswerk, om te gamen. Ik heb nu onlangs mijn computerkast wel een beetje van uitzicht veranderd, maar niet zoals veel jongens doen. Sommige besteden enorme budgetten aan hun pc… hun pc lijkt wel een statussymbool…nee, ik ben al tevreden als mijn pc me toelaat de spelletjes te spelen die ik wil, en dan interesseert het me niet dat ik nog steeds een Pentium 3 heb en geen Pentium 4. Mijn ouders schieten wel financieel bij als ik bijvoorbeeld een nieuwe muis of een nieuwe netwerkkaart nodig heb, maar ik wil daar echt niet in overdrijven. De gamers vinden me daar wel wat raar in: ik weet perfect hoe mijn pc in elkaar zit, maar om nu uit mijn hoofd op te zeggen wat er allemaal in zit, met alle specificaties erbij, da’s iets anders. En daar zijn jongens dan weer over verwonderd: zij vinden dat ik daarin tekorschiet.

Is dat misschien ook één van de redenen waarom meisjes zo slecht vertegenwoordigd zijn op lanparty’s?
Dat denk ik wel. Meisjes denken dat ze op een lanparty niet welkom zijn omdat ze te weinig van computers zouden weten, maar ik denk dat jongens het best wel leuk zouden vinden als er wat meer meisjes zouden komen. Wat ik ook denk is dat meisjes vaak niet geïnteresseerd zijn in de spelletjes die gespeeld worden, want het zijn hoofdzakelijk "shooters" (n.v.d.r. schietspelletjes), zoals bijvoorbeeld Counter Strike, Half Life, Delta Force, Soldiers of Fortune 2, … Ze zijn ook bang om als "nerd" gecatalogiseerd te worden door andere meisjes, en als "noob" door de jongens. (n.v.d.r. nerd= soort freak, noob= beginner in games, looser) Heel wat meisjes die ik ken komen ook niet voor hun interesse voor pc’s uit, alhoewel ik wel hoor dat ze toch veel met een pc bezig zijn. Zij zitten op msn, bewerken foto’s, mailen en surfen op internet.

En hoe zit het met jouw vriendinnen?
Eén van mijn vriendinnen heeft pas enkele weken geleden leren mailen… eigenlijk houdt zij zich absoluut niet bezig met computers.

Is dat dan geen belemmering voor jou?
Nee, integendeel, ik hou ervan om op de ouderwetse manier met mensen om te gaan: ik schrijf nog echte brieven - ik heb trouwens ook een heuse pennevriendin. Ik spreek ook liever ergens af om bij te praten, dan te chatten of te telefoneren. Echt persoonlijke boodschappen kan je volgens mij trouwens best live doen, alleen in uiterste noodzaak gebruik ik daar mail, sms of telefoon voor. Soms chat ik de schoolprobleempjes wel van me af, al dan niet tegen mensen die dat ik ken, het gaat er dan om dat ik mijn verhaal kwijt wil… Communicatie via de elektronische kanalen is leuk, maar heeft toch zijn beperkingen.

Hoe zie jij je toekomst?
Zoals ik al zei, ga ik na mijn zevende jaar werk zoeken als technisch tekenaar. Een pure informatica-job is niets voor mij. Ik weet er wel veel van, maar zie informatica toch eerder als een hobby. Ik speel wel helpdesk voor mijn vrienden!

Interview: Katia Van Cauteren

Forum de l'article