Antwerpen

Algemene situering van de Antwerpse arbeidsmarkt

Antwerpen is onbetwist de economische hoofdstad van Vlaanderen. De Antwerpse regio huisvest 20% van de Vlaamse bedrijven. Antwerpen staat voor 20% van de Vlaamse tewerkstelling. De vlaggenschepen van de Antwerpse economie zijn ongetwijfeld de haven en de diamant.

De haven is de tweede belangrijkste van Europa. Ze is goed voor een jaarlijkse toegevoegde waarde van 300 miljard BEF en meer dan 50000 jobs. De diamantsector levert een indrukwekkende bijdrage van 7% van de Belgische export en geeft werk aan rechtstreeks 12000 en onrechtreeks aan meer dan 30000 Antwerpenaren.

Werkloosheidscijfers Antwerpen

Eind september 2001 telde de Antwerpse regio 37976 niet-werkende werkzoekenden, respectievelijk 18810 mannen en 19166 vrouwen. Op jaarbasis klom de werkloosheid met 12,8%. In de eerste helft van 2001 was er nog telkens een daling op jaarbasis. Nu dus een stijging. Deze trendbreuk komt niet onverwacht. De conjunctuuromslag in de laatste maanden van 2000 had de dalende trend al danig afgezwakt en met de aanslagen van 11 september kwam alles in een versnelling: het consumentenvertrouwen kelderde en bedrijven begonnen massaal te herstuctureren.

Toch heeft VDAB in september 2201 nieuwe werkaanbiedingen ontvangen en aangeboden op hun website. Begin november waren er 17908 vacatures voor België, waarvan 4378 voor de provincie Antwerpen. Er waren 510 vacatures voor informatici voor België waarvan 139 voor de provincie Antwerpen. Dit betekent dat meer dan 25% van alle informatica-vacatures zich in de provincie Antwerpen situeren.
Als we de werkaanbiedingen bekijken naar sector, valt het op dat informatica geen aparte sector is zoals bijvoorbeeld textiel, hout of chemie, omdat informatica in alle sectoren vertegenwoordigd is, gaande van specifieke ICT-bedrijven tot de informatica-afdeling van een ziekenhuis.

Knelpuntberoepen

De functie van informaticus is één van de belangrijkste knelpuntberoepen van de laatste 2 jaar. Knelpuntberoepen zijn in de VDAB-definitie die beroepen waarvan de vacatures moeilijker ingevuld worden en die zich gewoonlijk kenmerken door langere looptijden en lagere vervullingspercentages.

Twee oorzaken van knelpunten:

• kwantitatief: er zijn niet voldoende werkzoekenden voor bepaalde beroepen, bijvoorbeeld wegens een tekort aan leerlingen in bepaalde richtingen of omdat er geen schoolse opleiding bestaat;
• kwalitatief: er zijn voldoende arbeidskrachten, maar zij hebben niet de nodige bekwaamheid om het beroep uit te oefenen, of de werkgever stelt hoge bijkomende eisen.

Er zijn dus beroepen die (bijna) permanent een knelpunt zijn. In de voorbije 10 jaar komen een aantal beroepen steeds terug in de vacature-analyses en worden daarom "klassiekers" genoemd: ingenieur, medisch en paramedisch personeel, tekenaar, technicus, informaticus, beenhouwer, kapper, ...

Hieronder wordt het knelpunt-aspect van informaticus even toegelicht. Vooral in de tweede helft van de jaren negentig werd gefocust op het tekort aan informatici. Bij de start van het decennium betroffen de tekorten bijna uitsluitend programmeurs. In 2000 is het spectrum van gezochte profielen breder: de integratie van communicatie en informatietechnologie en de explosieve groei van het Internet creërde een behoefte aan nieuwe profielen.

bronnen: VDAB, Kamer van Koophandel en Nijverheid